Na ons bezoek aan Mont Saint-Michel zijn we naar Saint Malo gereden. Het was de bedoeling om een tussenstop te maken bij de Menhir de Champs Dolent, de grootste menhir van heel Bretagne, maar door wegwerkzaamheden is het niet gelukt om in de buurt van de menhir te komen. En dus zijn we maar meteen doorgereden naar onze eindbestemming voor deze dag, de ommuurde stad aan de noordkust van Bretagne. Je kunt over de muur wandelen met uitzicht op de kleine eilandjes en bouwwerken in zee.
Hoewel het niet zo'n mooi weer was werd er volop gebadderd in Saint Malo. Bekende attractie van Saint Malo is het Fort National op een eilandje voor de kust. We dachten even dat het het eilandje op de foto hieronder was. Maar dat is het Fort du Petit Be. Dit fort werd aan het eind van de zeventiende eeuw gebouwd om de stad te beschermen tegen aanvallen van de Engelsen en de Nederlanders. Bij laag water is het fort bijna altijd te voet bereikbaar.
Als je het fort zo ziet liggen kun je je nauwelijks voorstellen dat je er bij eb te gewoon naartoe kunt wandelen.
Fort National
Het Fort National werd in 1689 in opdracht van Lodewijk XIV gebouwd op een rotsig eilandje voor de kust van Saint Malo. Tot in de Tweede Wereldoorlog was het fort in gebruik voor de verdediging van Saint Malo. Die oorlog liet ook zien waarom het belang van dit soort verdedigingswerken tegenwoordig niet meer zo groot is. Sain Malo werd zwaar gebombardeerd.
Tegenwoordig is het fort een toeristische attractie.
Bij eb kun je het eiland te voet bereiken. De foto hierboven laten zien dat dat bij vloed ook mogelijk is, je moet dan wel door het water.
Wat verder van de kust ligt het Fort la Conchée. Dit fort is in de Tweede Wereldoorlog voor een groot deel verwoest. De laatste jaren in men voorzichtig begonnen met de restauratie. Je kunt dit fort niet bezoeken.
Het gedeelte van de stad dat binnen de muren ligt wordt Intra-Muros genoemd. Het kasteel dat bij één van de toegangspoorten ligt is tegenwoordig deels in gebruik als stadhuis.
Ons hotel lag buiten de stadsmuren, het was ruim 10 minuten lopen naar de ommuurde stad. We zijn 's avonds gaan eten bij restaurant Gilles* dat in het Intra-Muros deel van de stad ligt. Een absolute aanrader. Elk gerecht is een schilderijtje op je bord. De bediening was prima, maar werd wat minder vriendelijk toen ik om een kopje cappuccino vroeg. Dat kon natuurlijk niet, een Italiaanse koffie bestellen in een Frans restaurant.
*Restaurant is gesloten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten