De volgende ochtend hadden we gereserveerd voor een bezoek aan het eiland. We zijn vanuit het hotel naar het eiland gelopen. In het water stond een kleine zilverreiger.
Mont Saint-Michel is één van de drukst bezochte toeristische attracties in Frankrijk en vanwege de recente aanslagen was er dan ook relatief veel beveiliging. Er liepen ook een aantal militairen rond.
Toen we aankwamen bij de ingang van Mont Saint-Michel begon het hard te regenen. We zijn daarom eerst even op een overdekt terras koffie gaan drinken. Vervolgens zijn we omhoog gelopen om de abdij te bezoeken. De smalle en drukke straatjes zijn een aaneenschakeling van souvenir winkels, derderangs musea en vreettenten. Het is jammer dat zo'n mooie plek zo verziekt is. Gelukkig is de abdij zelf wel de moeite waard. Bovendien heb je tijdens het bezoek aan de abdij op een aantal punten mooi uitzicht over de omgeving.
In de rij bij de kassa zagen we een grote klauw over de muur hangen en een stukje verderop zat een adelaarskop verstopt.
Hieronder het entreekaartje.
Al snel stonden we op een terras met prachtig uitzicht op de omgeving met wadlopers en ruiters in de buurt van de abdij.
Hieronder de weg tussen het getijdeneiland en het vaste land.
Op de volgende foto staan links van het kanaal een aantal hotels en restaurants. Ze liggen handig dichtbij Mont Saint-Michel, maar het is wel een totaal sfeerloze omgeving die er bij regenachtig weer buitengewoon treurig uitziet.
Op de torenspits van de abdijkerk staat een beeld van de aartsengel Gabriël, die vaak met zwaard en weegschaal wordt afgebeeld. Volkstradities hebben van Gabriël de beschermheilige gemaakt van ridders en alle ambachten die met wapens en weegschalen te maken hebben, bijvoorbeeld bakkers.
Vanaf het terras voert de rondleiding naar de abdijkerk, waar net een mis aan de gang was.
De volgende plek die je bezoekt is de kruisgang die de verbinding vormt tussen diverse delen van het klooster en die ook als meditatie ruimte diende. Ze hadden er een spiegelbol neergezet, de bedoeling was niet helemaal duidelijk, maar het gaf wel een grappig effect.
Na de eetzaal, waar een massa veren aan het plafond was opgehangen kwamen we in een ruimte met erg dikke zuilen. Daar zit overigens weinig symboliek achter. Ze dienen om de kerk te ondersteunen.
In een hoek van deze ruimte stond een zwarte madonna.
De laatste zaal waar je terechtkomt is de ridderzaal. Hier is weer een spiegelbol opgehangen. In de bol kun je zo ongeveer de hele ruimte zien.
In het parkje rond de abdij zaten een paar putters.
En zo dicht aan de kust is er altijd wel een meeuw te vinden die even voor de camera wil poseren.
Tot slot hebben we nog een stukje rond het eilandje gelopen.
Kort voor ons bezoek aan Mont Saint-Michel was de tour de France vanuit Mont Saint-Michel vertrokken. Op een gevel hing nog een aankondiging van deze gebeurtenis. Naast het gebouw zie je in de verte Mont Saint-Michel.
De regen van die ochtend had inmiddels plaats gemaakt voor mooie dreigende luchten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten