Deze Amerikaanse uit 1954 film speelt tijdens de Tweede Wereldoorlog onder het Nederlandse verzet.
De film is deels opgenomen bij hotel De Kroon in Sittard en het stadhuis van Maastricht. Deze locaties hebben we proberen te vinden.
Betrayed (1954)Maastricht, 9 augustus 2016
De Gouden Leeuw op het rijksmonument van het gebouw van restaurant De Gouden Leeuw, is in de film te zien en hangt er nog steeds.
Betrayed (1954)
Maastricht, 9 augustus 2016
Het stadhuis van Maastricht zit ook in de film. Bij het screenshot van de bladzijde hiernaast kijk je vanuit het stadhuis op de Markt. Vanwege een renovatie was het stadhuis gesloten. Daarom waren ook de trappen aan de buitenkant van het gebouw niet toegankelijk.
Maastricht, 9 augustus 2016
Betrayed (1954)
Maastricht, 10 augustus 2016
Op woensdag 10 augustus zijn we via Sittard naar huis gereden. De tussenstop in Sittard hadden we ingelast omdat daar ook opnames zijn gemaakt voor de film Betrayed.
Hieronder hotel de Kroon dat tegenwoordig hotel Limbourg heet.
Betrayed (1954)
Sittard, 10 augustus 2016
Op de volgende beelden is de Sint-Michielskerk te zien.
Betrayed (1954)
Sittard, 10 augustus 2016
Veel minder goed herkenbaar is het uitzicht vanuit hotel De Kroon op de markt in Sittard.
Een aantal gebouwen is verdwenen of heeft andere kleuren gekregen. Herkenbaar is het balkonnetje bij het gebouw in het midden.
Betrayed (1954)
Sittard, 10 augustus 2016
Op de achtergrond het voormalige V&D gebouw waar men een tentoonstelling over waarschijnlijk beroemdste Sittardenaar, Toon Hermans aan het inrichten was. Net als in veel andere steden is ook dit V&D gebouw buitengewoon lelijk en rijp voor de sloop.
We hebben op een van de terrassen aan het plein nog een bescheiden lunch genomen en hebben daarna het laatste stukje van onze vakantieroute afgelegd, van Sittard naar Nijmegen.
Reisverslag België en Frankrijk 2016
dinsdag 9 augustus 2016
Betrayed
Labels:
2016,
Betrayed,
Filmlocatie,
Maastricht,
Sittard
Locatie:
Maastricht, Nederland
Laatste avond in Maastricht
Het eind van onze reis kwam in zicht. Van Han zijn we naar Maastricht gereden voor onze laatste overnachting van de reis. In het Theater Hotel hield de kort daarna overleden Mieke Telkamp een oogje in het zeil boven ons bed.
Het was de laatste avond van onze vakantie en we hadden besloten om naar de film Absolutely Fabulous: The Movie te gaan. We moesten daarom vroeg gaan eten en hebben gekozen voor café Sjiek, dat kort daarvoor een lovende recensie in de Volkskrant had gehad. En terecht, we moesten even wachten maar het krokettenfeest als voorgerecht maakte al veel goed en ook de dagschotel, een kalkoencurry, was veel verfijnder dan de naam suggereert. Het was een heerlijke afsluiter van onze vakantie.
Labels:
2016,
Maastricht,
Nederland,
Reisverslag Nederland,
Sjiek
Locatie:
Maastricht, Nederland
Wildpark Han
Bij de grotten van Han zit ook een wildpark waarin je dieren kunt zien die nu of in het verleden in dit deel van de wereld hebben geleefd. Je kunt het wildpark te voet of met de 'Safari car' bezoeken. Dat laatste is alleen aan te bevelen voor mensen die slecht kunnen lopen en kleine kinderen. Wij hebben de wandeling van 5,5 km gedaan.
De wilde zwijnen mogen natuurlijk niet ontbreken in een dierenpark met dieren uit Noordwest Europa.
De sneeuwuil is een betje een exoot in dit gezelschap. Hij wordt hoogst zelden in Nederland of België waargenomen
De oehoe is één van de grootste uilen ter wereld. Net zoals bij veel andere roofvogels zijn de vrouwtjes wat groter dan de mannetjes. In Nederland komt de oehoe vooral voor in Limburg en de Achterhoek, in België broedt de oehoe vooral in de Ardennen.
De wasbeer komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en is in Europa ingevoerd in Rusland en Duitsland. Door hun grote aanpassingsvermogen hebben ze zich over vrijwel het hele Europese continent verspreid.
Het eerste deel van de wandeling loop je vrij hoog waardoor je hier en daar mooi uitzicht hebt over het park en de omgeving.
In één van de verblijven zaten een heleboel wolven.
Het was een beetje onduidelijk wat de marmot hier deed. Die komen toch echt alleen in het hooggebergte voor boven de 600 m.
Het damhert is natuurlijk een ander verhaal. Deze herten kun je ook in Nederland en België op veel plaatsen tegenkomen.
De Europese wilde kat ziet er uit als een fors uitgevallen huiskat. De kat heeft een dikkere staart en in de vacht zijn wel strepen te herkennen, maar nooit vlekken. Het beest is verwant aan de Schotse wilde kat. In de Ardennen komt de kat ook voor en sinds kort ook weer in Zuid-Limburg. In 2014 zijn er voor het eerst in eeuwen weer wilde katten geboren in Nederland. De kat is ook in Noord Brabant gezien en mogelijk was de poema die in de zomer van 2005 het komkommernieuws in Nederland bepaalde ook een wilde kat.
De vale gier is een aaseter die oorspronkelijk in Nederland en België slechts als dwaalgast voor kwam. Sinds boeren in Zuid-Europa vanwege de gekke-koeienziekte geen kadavers meer op hun landerijen mogen laten liggen, hebben de vogels meer moeite met het vinden van voedsel en trekken daarom ook verder naar het noorden. In deze eeuw zijn er nu al drie keer zoveel gieren in Nederland waargenomen als in de hele twintigste eeuw.
De gevlekte aronskelk is een vrij zeldzame plant die voorkomt in vruchtbare en vochtige loofbossen. De plant is giftig, maar de knollen van de plant kunnen wel gegeten worden.
Hoewel voor het zien van ooievaars in de zomer thuis amper de deur uit hoeven is het toch altijd leuk om deze mooie vogels te zien.
De Poitou ezel is één van de oudste ezelsoorten en een van de zeldzaamste. Zelfs in zijn vaderland Frankrijk is het een zeldzame soort. Fokkers hebben ervoor gezorgd dat het aantal ezels in de afgelopen decennia weer flink is gegroeid zodat de soort voorlopig kan voortbestaan.
Hetzelfde geldt voor het przewalskipaard uit Mongolië. Dit paard was in het wild uitgestorven. Dieren uit dierentuinen zijn onder andere in de Ooijpolder bij Nijmegen uitgezet en vanaf 1990 is het dier weer geïntroduceerd in een natuurpark in Mongolië. Przewalskipaard is waarschijnlijk het beroemdste woord uit het Groot Dictee der Nederlandse Taal dat elk jaar rond kerst wordt gehouden.
Labels:
2016,
België,
Damhert,
Gevlekte aronskelk,
Han-sur-Lesse,
Marmot,
Oehoe,
Ooievaars,
Pottou ezel,
Przewalskipaard,
Reisverslag België,
Sneeuwuil,
Vale gier,
Wasbeer,
Wilde kat,
Wilde zwijnen,
Wildpark,
Wolven
Locatie:
5580 Han-sur-Lesse, België
maandag 8 augustus 2016
De grotten van Han
De volgende dag zijn we begonnen met een flinke rit van ons hotel bij Disneyland Parijs naar Han-Sur-Lesse in België. In Han zijn we gaan lunchen in een uiterst beroerde broodjeszaak, ze hadden niet eens een werkend toilet en het was een enorme bende binnen.
De rivier de Lesse verdwijnt bij Han onder de grond en heeft er een uitgebreid grottenstelsel uitgesleten. De grotten vormen al sinds de achttiende eeuw een toeristische attractie. De rondleiding door de grotten duurt ongeveer anderhalf uur.
Om vanuit het dorpje bij de ingang van de grotten te komen moet je met een trammetje. Afhankelijk van jouw doel, een bezoek aan de grotten, het wildpark of een andere activiteit wordt bepaald in welke tram en in welke wagon je plaats moet nemen. En dan komt er ook nog iemand met een parkiet vragen of je met dat beest op de foto wil. Het is een hoop getut voordat je eindelijk bij de grotten bent.
Via 508 traptreden loop je in anderhalf uur door de grot. De zalen waar je komt hebben zoals gebruikelijk bij dit soort attracties allerlei al dan niet vergezochte namen. In dit geval kom je onder andere door de Scarabeezaal, Vigneronzaal, Minaretzaal, de Styx, Trofeezaal en de Wapenzaal. In deze laatste zaal wordt een lichtshow gestart die de mooiste plekjes van deze zaal toont.
De laatste zaal, de Koepelzaal, is één van de grootste ondergrondse holtes van Europa. De zaal heeft een maximale hoogte van 62 meter, een maximale diagonale afmeting van 145 meter, en een inhoud van 125.000 m3. De Lesse stroomt door de laagst gelegen plekken van de zaal. In de diverse zalen zie je stalagmieten (druipsteenpilaren die omhoog groeien), stalactieten (druipsteenpilaren die vanaf het plafond omlaag groeien) en allerlei vitrageachtige vormen.
Na het bezoek aan de grot zijn we naar ons hotel in het vlakbij gelegen Épavre. Het deel van het hotel waar wij zaten lag naast een koeienstal met als gevolg een 'landelijke' lucht en heel veel vliegen. Er stond een tv die het best is te omschrijven als een museumstuk uit de tijd toen satelliettelevisie nog toekomstmuziek was. Het bier was bij de prijs inbegrepen. Omdat het restaurant van het hotel was volgeboekt zijn we in een stadje iets verderop gaan eten.
De rivier de Lesse verdwijnt bij Han onder de grond en heeft er een uitgebreid grottenstelsel uitgesleten. De grotten vormen al sinds de achttiende eeuw een toeristische attractie. De rondleiding door de grotten duurt ongeveer anderhalf uur.
Om vanuit het dorpje bij de ingang van de grotten te komen moet je met een trammetje. Afhankelijk van jouw doel, een bezoek aan de grotten, het wildpark of een andere activiteit wordt bepaald in welke tram en in welke wagon je plaats moet nemen. En dan komt er ook nog iemand met een parkiet vragen of je met dat beest op de foto wil. Het is een hoop getut voordat je eindelijk bij de grotten bent.
Via 508 traptreden loop je in anderhalf uur door de grot. De zalen waar je komt hebben zoals gebruikelijk bij dit soort attracties allerlei al dan niet vergezochte namen. In dit geval kom je onder andere door de Scarabeezaal, Vigneronzaal, Minaretzaal, de Styx, Trofeezaal en de Wapenzaal. In deze laatste zaal wordt een lichtshow gestart die de mooiste plekjes van deze zaal toont.
De laatste zaal, de Koepelzaal, is één van de grootste ondergrondse holtes van Europa. De zaal heeft een maximale hoogte van 62 meter, een maximale diagonale afmeting van 145 meter, en een inhoud van 125.000 m3. De Lesse stroomt door de laagst gelegen plekken van de zaal. In de diverse zalen zie je stalagmieten (druipsteenpilaren die omhoog groeien), stalactieten (druipsteenpilaren die vanaf het plafond omlaag groeien) en allerlei vitrageachtige vormen.
Na het bezoek aan de grot zijn we naar ons hotel in het vlakbij gelegen Épavre. Het deel van het hotel waar wij zaten lag naast een koeienstal met als gevolg een 'landelijke' lucht en heel veel vliegen. Er stond een tv die het best is te omschrijven als een museumstuk uit de tijd toen satelliettelevisie nog toekomstmuziek was. Het bier was bij de prijs inbegrepen. Omdat het restaurant van het hotel was volgeboekt zijn we in een stadje iets verderop gaan eten.
Abonneren op:
Posts (Atom)