Ouessant

Ouessant is het meest westelijk gelegen eiland van het Bretagne en Frankrijk. We hadden de boot gereserveerd vanuit Le Conquet. Omdat er bij de haven nauwelijks parkeerruimte is hebben ze aan de rand van Le Conquet een parkeerplaats (parking des Iles) ingericht en vandaar wordt je met de bus naar de boot gebracht. Het eiland is veel groter dan Île de Brehat, dus het plan was om ook hier weer met de fiets het eiland te verkennen. Nadat we van de boot kwamen zagen we al snel drie hutjes van fietsverhuurbedrijven. Het aanbod bleek bij alle drie hetzelfde, inclusief de prijs. Van echte concurrentie was dus geen sprake. De fietsen waren niet bepaald van topkwaliteit.




Toen we van de boot kwamen begon het een beetje te druppelen. Het mooie weer van de voorgaande dagen was duidelijk voorbij. Maar ja, zolang het bij een paar spatjes regen blijft... 
Nou niet dus, het zou die dag geleidelijk steeds harder gaan regenen en het zou ook niet meer ophouden voordat we het eiland verlieten. Dit uitkijkpunt bij d'Arlan was dus het beste moment van de dag.

Le Cromlech

Deze stenen cirkel ligt op het schiereiland Penn Arlan in het oosten van Ouessant. Een monument dat bestaat uit een cirkel van stenen met in het midden vaak ook nog een menhir noemen we een megalithisch monument. Waarschijnlijk dateert deze cirkel uit de vroege bronstijd. Dat betekent dat de cirkel tussen de vier- en vijfduizend jaar oud is en dat het eiland in die tijd dus al bewoond was. In die tijd zijn ook de piramides in Egypte ontstaan. Die laatste zijn misschien wel een beetje indrukwekkender.




We zijn vervolgens naar Lampaul gefietst, het grootste dorp van het eiland. Omdat het nogal koud was heeft Arjan hier nog wat kleding gekocht en omdat het maar bleef regenen zijn we uitgebreid gaan lunchen in restaurant Le Fromveur in het centrum. Het was het hoogtepunt van de dag, we zaten droog en het eten was heerlijk en niet duur. 

 Ticket Phare du Creac'h


Na de lunch zijn we naar de vuurtoren Phare du Creac'h gefietst. Volgens de reisgidsen de plek met het mooiste uitzicht van het eiland. Toen we aankwamen bij de vuurtoren regende het inmiddels zo hard dat we eerst even zijn gaan schuilen in de vuurtoren. Uiteindelijk hebben we een ticket gekocht voor het vuurtorenmuseum. We weten nu dus alles over de verschillende manieren waarop de vuurtorenverlichting kan werken.
Na afloop van het museumbezoek hebben we buiten in de stromende regen toch nog een paar foto's van de omgeving gemaakt. Als het onaangenaam koud en nat is vergeet je wel een iets. Er is dus geen foto van de vuurtoren.




Het was pas even over drieën en onze boot zou pas om vijf uur vertrekken. Toch hebben we besloten om alvast richting haven te fietsen. Dat was nog een heel eind fietsen en voor de rest van de tijd hoopten we ergens te kunnen schuilen. We hebben een tijd op een terras onder de parasols gezeten en we waren niet de enigen die dat hadden bedacht. Wij hadden het geluk dat we niet zo heel lang op de boot hoefden te wachten. Uit een afgeluisterd gesprek van een aantal landgenoten bleek dat zij nog twee en half uur op dat terras voor de boeg hadden.
Alles bij elkaar kunnen we concluderen dat deze dag toch wel in het water was gevallen. En dan is het toch wel lekker dat je in een heerlijk hotel een warme douche kunt gaan nemen en daarna nog een prima maaltijd in het restaurant van het hotel in Plougonvelin.