Kasteel van Versailles

Omdat we al kaartjes voor twee dagen hadden gekocht dachten we de volgende ochtend binnen te komen zonder lang in de rij te hoeven. Dat bleek echter niet het geval. Hoewel het kasteel nog maar net open was stond er een honderden meters lange wachtrij. We hebben hier iets gedaan wat niet zo netjes is. We zijn de rij grotendeels voorbij gelopen en midden tussen een groep Japanners gaan staan die al vlakbij de ingang stonden. Binnen vijf minuten waren we binnen.



Standbeeld van Lodewijk XIV bij de ingang. En het werd ook weer een tijd voor een selfie.

Bezoek aan het kasteel

Ticket

Bij binnenkomst moesten eerst alle tassen gescand worden. Even was er de hoop dat het wat rustiger zou worden als we door de controles heen waren. Dat was echter niet het geval. Een deel van het kasteel was vanwege renovaties gesloten en in de overige vertrekken kon je over de koppen lopen. Vooral de groepen voorafgegaan door een gids met een paraplu hielden de boel nogal op. 



Een van de eerste plekken waar je komt is bij de kapel. Zowel de kapel als de lange gang op de volgende foto suggereren dat we alleen waren in het kasteel. Niets was minder waar. Deze twee ruimten kon je alleen inkijken. Je mocht er niet rondlopen.



Het schilderij hieronder kon je alleen ongestoord bekijken als je op je tenen stond.



De enige manier om een beetje rustig te genieten was omhoog kijken naar de plafond schilderingen. Als je kijkt naar al die hoofden dan zie je dat slechts een klein deel naar het schilderij kijkt waar ze voor staan.

De drukte in de spiegelzaal




In de spiegelzaal is een muurschildering van Charles le Brun te zien, de kunstenaar van wie we eerder tijdens deze reis een tentoonstelling hadden gezien in het Louvre in Lens. Onder de schildering staat de tekst: La Hollande accepte la Paix et se détache de l’Allemagne et de l’Espagne 1678. De gebeurtenis waar dit betrekking op heeft staat bekend als De Vrede van Nijmegen.



De lichtinstallatie aan het einde van de spiegelzaal is onderdeel van de tentoonstelling van Olafur Eliasson. De installatie van spiegels en lichtgevende cirkels had als titel Your sense of unity. Eerlijk gezegd vond ik het in deze ruimte vooral een storend object.

Plafond in de spiegelzaal

Na het eerste deel van de rondleiding kwamen we weer op de binnenplaats uit.



Een andere vleugel gaf toegang tot de vrouwenvleugel van het kasteel.



Blijkbaar had niet iedereen door dat er nog een deel van het kasteel was dat je kon bezoeken want het was hier aanmerkelijk rustiger dan in het eerste deel. 




Na afloop van dit deel van het bezoek zijn we weer de tuin in gegaan. We hebben bij een kraampje een paar heerlijke, maar peperdure broodjes gekocht als lunch. De rest van de middag wilden we gebruiken om een aantal plaatsen in het verre uiteinde van de tuinen te bezoeken. We met een bejaardentrammetje naar het Grand Trianon gegaan.